Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Σκιές στο Ραβέλλο






Η Γκρέτα Γκάρμπο το ερωτεύτηκε αμέσως μόλις βρέθηκε εκεί. Εγώ το είχα ήδη ερωτευτεί από φωτογραφίες και περιγραφές φίλων.
Σκαρφαλωμένο πάνω από την ξακουστή ακτογραμμή της Νότιας Ιταλίας (Costiera Amalfitana) και κρυμμένο μέσα στους κρεμαστούς κήπους των σπιτιών, το Ραβέλλο, χαρίζει γενναιόδωρα την ομορφιά του στις καρδιές των ανθρώπων που το επισκέπτονται.
Ανηφορίζοντας τον δρόμο με τα απόκρημνα βράχια και τις δαιδαλώδεις στροφές, έχε το παράθυρο του αυτοκινήτου ανοιχτό, για να μεθύσεις από το άρωμα των λεμονανθών και να εισπνεύσεις τον αέρα της Αδριατικής, που σε συντροφεύει στη διαδρομή.
Αν είναι Μάης, θα’χουν ανθίσει οι τριανταφυλλιές και θα έχεις την ψευδαίσθηση ότι τριγυρνάς μέσα σε έναν πίνακα ζωγραφικής. Με λίγη φαντασία, θα νιώσεις στους ώμους σου το πινέλο του ζωγράφου. Κι όσο θα περπατάς στα δρομάκια του χωριού, θα πιάσεις τον εαυτό σου να παραμιλάει και σχεδόν να υπνοβατεί σε όνειρο αληθινό.
Θα δεις χρώματα που μίσεψαν από το ουράνιο τόξο και θα μυρίσεις αρώματα σπάνια, που ζουν για μια μέρα.
Κι όταν φτάσεις στους κήπους της Βίλας Ρούφολο, θα βγάλεις το ψάθινο καπέλο, θα καθίσεις κάτω από ένα κιόσκι και θα προσποιηθείς τον ζωγράφο, κάνοντας αόρατες πινελιές στον αέρα.
Εκεί που θα «ζωγραφίζεις», θα σου φανεί πως είδες να περνάει από μπροστά σου η «Κυρία με τις καμέλιες» και θα συλλογιστείς τον έρωτα της ηθοποιού γι’αυτό το μέρος. Ναι, τώρα την καταλαβαίνεις...
Μα να, περνάει κι ο Βάγκνερ από μπροστά σου - αλλοτινός επισκέπτης κι αυτός - και από την έκφρασή του, σου φαίνεται πως βρήκε έμπνευση για την καινούρια του συμφωνία.
Κοντεύεις να χάσεις τα λογικά σου, αλλά τους βλέπεις κι αυτούς. Ο Τένεσι Ουίλιαμς, ο Βοκάκιος, ο  Ντ.Χ.Λόρενς, πηγαινοέρχονται στον κήπο...
Όταν το βράδυ, κατέβεις να βρεις τους φίλους σου στο Αμάλφι και τους διηγηθείς ότι ταξίδεψες στο χρόνο, θα σε πουν πάλι «αλλοπαρμένη».

Καθώς θα πίνεις ένα limoncello, θα φτάσει στ’αυτιά σου ένα ναπολιτάνικο τραγούδι, που θα σε «αλυσοδέσει» για πάντα σ'αυτόν τον τόπο.

Κάθε φορά που θα το ακούς, θα προσποιείσαι τον ζωγράφο, εκεί, στο κιόσκι με την ηθοποιό, τον συνθέτη, τους συγγραφείς...
...και θα τους κάνεις νόημα πως θα ξανάρθεις.














Era 'de maggio
Ήταν Μάης και στην ποδιά σου
έπεφταν τσαμπιά τα κόκκινα κεράσια,
είχε δροσιά
κι ο κήπος
μοσχοβολούσε τριαντάφυλλα
από εκατό βήματα μακριά.

Ήταν Μάης,
πώς να μην το θυμάμαι
μαζί τραγουδούσαμε ένα τραγούδι.
Όσο περνάει ο καιρός
τόσο δυναμώνει στη θύμησή μου.
Είχε δροσιά και το τραγούδι,
γλυκό ήταν.

Κι έλεγε: "Καρδιά, καρδιά, καρδιά μου,
φεύγεις μακριά,
μ'αφήνεις κι εγώ μετράω τις ώρες
ποιος ξέρει πότε θα επιστρέψεις!"

Κι εγώ απαντούσα: " Θα επιστρέψω,
όταν ξανάρθουν και τα τριαντάφυλλα,
αν είναι Μάης τότε πού'ρχονται
τον Μάη θα'ρθω κι εγώ."

Και να'μαι, επέστρεψα
κι όπως κάποτε, έτσι και τώρα
τραγουδάμε μαζί εκείνο το παλιό τραγούδι,
περνάει ο καιρός κι ο κόσμος γυρίζει,
αλλά η αληθινή αγάπη, όχι, δρόμο δεν αλλάζει.

Ομορφιά μου, σε ερωτεύτηκα, αν θυμάσαι,
μπροστά στο συντριβάνι,
το νερό εκεί μέσα, ποτέ δε στερεύει
κι η λαβωμένη αγάπη δε γιατρεύεται.

Δε γιατρεύεται.
Μα αν είχε γιατρευτεί, χαρά μου,
δε θα στεκόμουν εδώ, μέσα σ'αυτόν τον βαλσαμωμένο αέρα,
να σε κοιτάζω.

Κι εγώ σου λέω: "Καρδιά, καρδιά, καρδιά μου,
επέστρεψα.
Μαζί με τον Μάη, επέστρεψε κι η αγάπη,
κάνε με ό,τι θέλεις!"




15 σχόλια:

  1. Αχ βρε Κωνσταντίνα τι μας κάνεις πρωί πρωί.
    Να διαβάζεις αυτό και μετά να πρέπει να δουλέψεις.
    Ουφ!
    Μας ταξίδεψες πάλι σε απίστευτα μονοπάτια.
    Να σαι καλά αερικό μας γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύχομαι να πήρες δυνάμεις και να γέμισες - έστω και νοερά - τις "μπαταρίες" σου, Ελενάκι!

      Διαγραφή
  2. Κωνσταντίνα μόλις προσγειώθηκα απ' το μαγευτικό Ραβέλλο, στο αποπνιχτικό Χαλάνδρι... Ευχαριστώ για την πτήση, πέρασα καταπληκτικά, μύρισα, γεύτηκα, θαύμασα, ονειρεύτηκα... Νάσαι καλά!
    Οι λέξεις σου γίνονται μουσική, φωτογραφίες, πίνακας ζωγραφικής, έμπνευση!
    Γιατί δεν γράφεις στίχους;

    (μια φανατική "επιβάτης" σου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πού να το δεις κι από κοντά, Μαρία...
      Εννοείται πως και στην Ελλάδα έχουμε απίστευτα όμορφα μέρη, αλλά στο Ravello, εγώ, κατάφερα για πρώτη φορά ν'ακούσω τη σιωπή μου και δε με φόβισε καθόλου αυτό.
      Στην ερώτησή σου "γιατί δεν γράφεις στίχους", σου απαντώ πως 'κάποιοι άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα από εμένα'.
      Προς το παρόν, βάφω τοίχους! :-)
      Buongiorno!

      Διαγραφή
  3. Τι όμορφο μέρος είναι αυτό! Αααχ, έτσι μας ταξιδεύεις βρε Κωνσταντίνα και μετά άντε να συγκεντρωθώ να διαβάσω..
    Πάντως δοκίμασε να γράψεις και κανένα στίχο που λέει η Μαρία...σε συνδυασμό με τους τοίχους! ;)
    Φιλιά σε όλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kωνσταντίνα, αν άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα, άσε να το κρίνει το κοινό σου. Εσύ γράφε και βάφε!!!

    Δεν σου μιλάω για σουξεδόστιχους, αλλά γι αυτά τα μαγικά ταξιδάκια που μας πας κάθε φορά, πάνω στις λέξεις σου.

    Πότε είναι η επόμενη εκδρομή καλέ κυρία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω πότε θα είναι η επόμενη εκδρομή, αλλά θα πάμε σίγουρα μία βόλτα στη Ρώμη, στη Φλωρεντία, στην Περούτζα, στη Νάπολη...
      Μέχρι στο Βεζούβιο θα σας ανεβάσω!

      Όσο για το "γράφε και βάφε", ακόμα γελάω!!

      Διαγραφή
  5. Είναι Μάης, και έχουν ανθίσει οι τριανταφυλλιές καιέχω την ψευδαίσθηση ότι τριγυρνώ μέσα σε έναν πίνακα ζωγραφικής που μπορώ επιπλέον να αφήσω το σχόλιό μου για την ζωγράφο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτσε να σου βγάλω λίγη μπογιά από τα μαλλιά. Έχει πέσει πολύ κόκκινο κι εσένα σου πάει το λευκό. Μια λευκή πετούνια θα είσαι σ'αυτόν τον κήπο... :-)

      Διαγραφή
    2. Ε, είσαι απίστευτη, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα το άκουγες έτσι... ωραία απάντηση!!! Τι να πω, σε ευχαριστώ!!!

      Διαγραφή
  6. 'Αργησα αλλά ήρθα κι εγώ..
    Φιλεναδιώ υπέροχο αυτό το κείμενο, όπως κι όλα δηλαδή. Πραγματικό ταξίδι. Και το πιο υπέροχο είναι πως μπορούμε να το κάνουμε όλες μαζί. Μπράβο φιλενάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τώρα, το "Era de' maggio", αυτό το υπέροχο ναπολιτάνικο τραγούδι, το έχω συνδυάσει και μ'εσάς...
    Τζούλυ μου, να ταξιδεύουμε, έστω και νοερά...
    Σε φιλώ, ξανθιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. E ti dico: "Cuore, cuore,
    cuore mio tornato sono...
    torna maggio e torna l'amore:
    fa' di me quel che vuoi!
    torna maggio e torna l'amore:
    fa' di me quel che vuoi"

    Όταν έχεις το χάρισμα να "παίρνεις" τους άλλους μαζί σου, σε κάθε σου βουτιά, μέσα σε πίνακες, βιβλία, μελωδίες, τί σχόλιο να κάνω εγώ???
    Δεν κάνω λοιπόν, κανένα...
    Μόνο μια ευχή:
    Να είσαι πάντα καλά!!! Καλό Σαββατοκύριακο, Κωνσταντίνα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα και Γιάννη, μου αρέσει να τα μοιράζομαι όλα αυτά και χαίρομαι πραγματικά πάρα πολύ, όταν αποδέκτες, είναι άνθρωποι σαν εσάς...

      Το επόμενο ταξίδι θα είναι στην Πομπηία...

      Καλό σαββατοκύριακο και στους δυο σας. Να είστε κι εσείς πάντα καλά. Όλοι οι άνθρωποι...

      Διαγραφή